Ofwel: een man die anderen adviseert, maar zelf verzandt in twijfel
Daten tijdens de tweede helft van je leven betekent niet alleen nieuwe mensen ontmoeten, maar ook jezélf tegenkomen. Toen ik via een datingsite in contact kwam met een psycholoog, werd ik meteen enthousiast. Met hém kon ik al dat zelfinzicht en die interpersoonlijke dynamieken vast tot in detail bespreken. Maar voor het zover was, had de psycholoog volgens mij zelf ook behoefte aan een consult.
1. De aankondiging: veelbelovend
In zijn profieltekst was hij er open over: hij was voorheen vaak veel te snel relaties ingedoken en ging nu voor slow dating. Daar kon ik me wel in vinden. We wisselden berichten uit en planden een afspraak.
So far, so good.
2. De eerste akte – of generale repetitie?
Op de dag van de date voelde ik me prettig gespannen. Vriendinnen leefden mee, ik bedacht wat ik aan zou trekken en ging nog snel sporten. En toen… zei hij af.
‘Het spijt me vreselijk, ik heb er zelf ook een hekel aan als afspraken last minute worden afgezegd… Maar ik heb gister iemand ontmoet van wie ik erg in de war ben en wil dat onderzoeken. Ik laat het je weten als het niets wordt, OK?’
Sorry, wát?
Dus hij wilde met mij daten, maar hield alvast ruimte open voor iemand anders? En dat terwijl hij in zijn profiel had staan dat hij het rustig aan wilde doen? Zeggen en doen bleken voor hem twee verschillende dingen.
3. Pauze
Ik reageerde niet meteen. Een uurtje later schreef hij opnieuw: hij wachtte eigenlijk op mijn reactie.
‘Dan weet ik dat je mijn bericht gelezen hebt en kan ik mijn profiel deactiveren.’
Wat hij prompt deed.
Kudo’s, want inmiddels weet ik dat datingplatforms vol staan met mannen:
- die eigenlijk al bezet zijn (maar blijven speuren naar beter)
- die niet meer actief zijn
- die geen betalend lid zijn en dus niet kunnen reageren.
Dat kon je van hem in elk geval niet zeggen.
4. De tweede akte – of toch een herhaling van zetten?
Na een slechte generale repetitie volgt meestal een spetterende voorstelling. Toch?
Ik was hem alweer bijna vergeten, toen hij drie weken later weer contact opnam. Hij bekende dat de andere dame zich had teruggetrokken; het ging haar te snel. Tja. Zijn bericht was verder vriendelijk en ik was nieuwsgierig naar hoe het zou zijn om met een psycholoog te daten. Ondanks dat ik nog nooit had meegemaakt dat daten met iemand die eerder last minute had gecanceld, een succes werd.
De date was gezellig. Hij vertelde over zijn relatiepatroon van trauma bonding – een dynamiek die toxisch wordt in plaats van gezond.
“En dat voor een psycholoog,” reageerde ik verrast.
“Tja, wij zijn ook mensen,” zei hij. “Al had ik inmiddels wel beter moeten weten.”
We praatten, lachten, gingen zelfs een beetje de filosofische kant op en maakten plannen voor een museumbezoek.
Now we’re talking!
5. En dan… valt het doek
Groot was mijn verbazing toen ik de volgende ochtend een appje kreeg:
‘Ik heb een leuke avond gehad, maar voel geen romantische klik.’
Huh?
Had ik het dan zo verkeerd begrepen? Ik snapte er niets van, maar wist wel dat ik hier niets mee kon. Iemand die keer op keer op zijn beslissingen terugkomt… hoe zou hij dat doen met het adviseren van cliënten?
Ik appte terug: ‘Oh, oké. Dan wens ik je veel geluk verder.’
Zijn antwoord: ‘Ik jou ook, Deborah.’
Ah, natuurlijk – dat is zo’n psychologisch trucje: iemand vaak bij naam noemen zodat ze extra goed opletten. Maar hé, ik weet zelf wel hoe ik heet, dat hoefde hij me niet te vertellen😉.
6. De toegift
Als ik íets heb geleerd van daten, dan is het dat ik mijn intuïtie kan vertrouwen:
- Inconsistentie in woord en daad? Valt me niet voor niets op
- Een man die keer op keer zijn beslissingen herziet? Grow up!
- Toch afspreken met iemand die last minute afzei? Wat denk je zelf…
Verspilde energie: 13 twijfels, 14 vraagtekens en 15 berichten.
Voor herhaling vatbaar? Nope, ben klaar met vreemde plottwists.
Klaar voor de volgende? Yep, iemand die weet wat hij wil en daar ook naar handelt.
mind your step 
Plaats een reactie