Lekker hoor, even zonder die druk van nine to five, targets en deadlines. Als (ander) werkzoekende heb je veel tijd voor dingen waar je nooit aan toekomt: online fotoalbums maken, opknapklussen in je huis, eindelijk die Chinese taalcursus oppakken of een van die andere ‘vind ik leuks’ die op je bucketlist staan. Chill? Vergeet het maar!

Wie relevant wil blijven op de arbeidsmarkt neemt daar de tijd niet voor. De gaten in je CV mogen immers niet te groot zijn: een grof gehaakt CV’tje is verdacht en als je eenmaal een steekje hebt laten vallen dan is het maar afwachten of je deze oneffenheid weggewerkt krijgt. 

Patchwork

Om even door te borduren op de handwerkmetafoor: is het hele vraag- en aanbodproces op de arbeidsmarkt niet een vorm van patchwork? Een bedrijf als lappendeken, met een patroon bedacht door management, waarbij de missende patch mag worden opgevuld door de perfecte kandidaat die matcht met het patroon. Klinkt net zo logisch als het flexibel is, want…juist in patchwork gelden er weinig regels qua stof, structuur, motief en textuur. Zolang de stukken met elkaar een mooie verrassende puzzel vormen die past in het omringende frame, kan eigenlijk alles.

• Voorlopige conclusie: veel huidige sollicitatieprocedures zien er nog steeds uit als good old lappendekens die bestaan uit identieke vierkante onderdelen.
• Directe uitdaging: het traditionele patroon doorbreken en op die manier een verrassend en uniek eindresultaat bereiken.
• Oplossing: solliciteren als een man. Yeah baby!
  

It’s a man’s man’s man’s world

Want oh, wat kunnen vrouwelijke sollicitanten veel leren van mannelijke. Ook los van solliciteren verdienen mannen wat mij betreft een staande ovatie: alleen zij bedenken dat als een shirt, broek of een paar schoenen perfect zit, zij daar dan gelijk meerdere versies/kleuren van aanschaffen (niet verder vertellen hoor, maar sindsdien ik dit ontdekt heb doe ik dit met mijn favoriete model pumps).

Mannen kunnen ook na een fysieke of verbale krachtmeting, al dan niet na het nuttigen van een symbolisch biertje, met elkaar in gesprek gaan alsof er niets gebeurd is. Kom daar bij vrouwen maar eens om!

Verder bewonder ik de overtuiging waarmee mannen zich rustig een week lang ziekmelden voor een minigriepje, daar waar een vrouw denkt: ‘Ik kan nog 3 stappen lopen dus ik ga gewoon werken.’ Daar zou ik zelf als vrouw misschien ook eens iets mee moeten doen, want als een grieperige man zich op werkterrein begeeft dan wordt hij omgeven door begrip en goedbedoelde adviezen: van geheime groc-recepten tot en met het overnemen van de avonddienst omdat hij toch nog wat snotterig is.
Een (nog) grieperige vrouw daarentegen wordt echt door niemand ontzien kan ik je uit eigen ervaring vertellen: fysiek aanwezig betekent opgezadeld worden met werkissues tot en met; no mercy!

Maar waar elke vrouwelijk georiënteerde sollicitant zijn/haar voordeel mee kan en zeker mee móét gaan doen is het volgende: branie praten als een man; je weet toch! Ook als je testosterongehalte niet 99% is, kan dit. Dit wil je echt; doe er dus je voordeel mee!

Doe er je voordeel mee!

Er zijn al heel wat onderzoeken gedaan naar de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke sollicitanten, en daar kwam het volgende uit naar voren: mannen solliciteren rustig op een functie terwijl zij ‘slechts’ wat betreft 49% van de gevraagde eisen overeenkomen met het wensprofiel. Vrouwen denken vaak pas in aanmerking te komen zodra zij (meer dan) 100% voldoen aan de beschrijving die in de vacaturetekst wordt gegeven.
Of dit een van de redenen is dat mannen nog steeds sneller een leuke functie bemachtigen, betere doorgroeimogelijkheden hebben en beter betaald worden dan vrouwen op dezelfde of vergelijkbare functies weet ik niet, maar ik weet wel dat elke sollicitant (man én vrouw) iets kan leren van deze alfa-mannelijke manier van solliciteren.

Op de een of andere manier verkopen mannen de gaten/tekortkomingen in hun CV’s of in hun motivatie om van de ene naar de andere beroepsgroep over te stappen beter dan vrouwen.
Zou je kunnen constateren dat mannen minder bescheiden zijn dan vrouwen? Misschien, maar geef ze, als het zo is, eens ongelijk!

Mannen zijn succesvol gebleken in het verklaren van gevallen steken in het breiwerk van het CV, net als in het overtuigen dat zij over bepaalde vereiste competenties beschikken die niet direct blijken uit eerdere dienstverbanden.

Solliciteren met ballen

Na deze lofzang op de mannelijke manier doe ik de volgende oproep aan iedereen die dit kan gebruiken: solliciteer met ballen! Denk: testosteron! Het feit dat je iets (harde of zachte eis) nog niet eerder hebt gedaan, wil niet zeggen dat je het niet zou kunnen/snel zou kunnen leren. Toch? Who run the world, weet je wel? Wie houdt er al jarenlang al die ballen in de lucht? Just saying! Trouwens, als je echt alles wat in de eisenlijst van een vacature staat, al eens gedaan hebt, waarom zou je dan überhaupt die functie nog willen? Dan wil je als echte Alfa-ambiticus/ambitica juist iets anders, zo niet méér!

Dus aan al die überbescheiden kandidaten m/v bij deze mijn ultieme tip: sla jezelf op de borst(en); solliciteer naar je vruchtbare potentie (ongeacht je hormonale aanleg) en niet alleen naar je ervaring.
Denk als een Alfaman en make your patch worthwhile!

Of je dan ook een mannelijke recruiter/beslisser moet treffen om jouw potentieel op waarde te schatten? Laten we het erop houden dat een écht goede recruiter/manager verder kijkt dan een patroontje.

(Muziek terwijl je dit leest? Klik op de afbeeldingen!)

This is a man’s world, this is a man’s world
But it wouldn’t be nothing, nothing without a woman or a girl
You see, man made the cars to take us over the road
Man made the train to carry the heavy load
Man made electric light to take us out of the dark
Man made the boat for the water, like Noah made the ark
This is a man’s, man’s, man’s world
But it wouldn’t be nothing, nothing without a woman or a girl