Social Media schijnen zich uitstekend te lenen voor undercover of semi-anonieme deelname aan discussies waarbij het makkelijk zwarte pieten toespelen is, zowel letterlijk als figuurlijk. Yep, it’s that time again. Neem bijvoorbeeld de landelijke initiatieven na een verwoestende natuurramp; acties waarin opgeroepen wordt om geld te doneren voor eerste hulp of wederopbouw.

Reaguurders

Talloze en ellenlange discussies ontvouwen zich op de socials, vaak voorzien van niet mis te verstane (voor-)oordelen en dito verwensingen met dikke vette hashtags. Voornamelijk gericht op posts en reacties van en op mensen die aangeven niet te doneren. De motivatie van iemand die geen geld geeft aan een goed doel, doet niet terzake. Niemand kan in andermans portemonnee kijken. Hoeft ook niet; is immers privé. Bovendien boeit het normaal ook niet waarom iemand iets niet doet. Logisch toch? Wat niet weet, wat niet deert. Daarom is het zo verbazingwekkend dat juist vaak vanwege dit soort kwesties, Social Media als a-social media gebruikt worden. En dat is jammer. Héél erg jammer.

Collectieve energie

Alles wat je aandacht geeft, groeit. Maar waarom zou iets wat niet gebeurt, moeten groeien en ontaarden in iets destructiefs? Verspilde tijd, weggelekte energie. Als deze omgezet zou worden in iets constructiefs, hoeveel warmte en licht zou dat dan opleveren? Think about it! Mogelijkheden voor positieve energie zijn er altijd, en overal. Een complimentje voor je partner, huiswerkbegeleiding voor je kind, een luisterend oor voor een collega, een lief berichtje voor een vriendin…de lijst is eindeloos. Op grotere schaal kun je je op allerlei manieren als vrijwilliger inzetten; eenmalig, soms of structureel. Zó kan het ook.

The gift that keeps on giving

Het mooie van helpen en geven is dat je er ook zélf blij van wordt. Dat is te danken aan spiegelneuronen, waarover we allemaal beschikken. Inderdaad, diezelfde neuronen die ervoor zorgen dat we gaan geeuwen als we een ander zien geeuwen, dat we vertederd zijn als een baby naar ons lacht, díé neuronen maken dat we ons goed en blij voelen als we iets voor een ander doen, of iets vanuit ons hart aan een ander geven. Het aloude ‘wie goed doet, goed ontmoet’ op een verlichte en wetenschappelijke manier bevestigd. Kunnen we wel gebruiken in deze donkere dagen.